και αρχίζουν να αναλύουν εσένα που επιμένεις στη συνήθεια του καπνού. Διακρίνονται από την έπαρση του νικητή κι ας είναι άκαπνοι μόνο δύο μήνες. Προτιμώ να μιλώ για μένα, χωρίς να κρίνω κανέναν καπνιστή που κάνει χρήση του αυτεξούσιου. Πριν το κόψω, δεν με ενοχλούσε η μυρωδιά στα ρούχα, η γεύση στο στόμα ούτε τα σύννεφα καπνού σε κλειστούς χώρους. Δεν ανησυχούσα πολύ με την υγεία μου, όσο εκνευριζόμουν με το γεγονός ότι δεν μπορούσα να το απολαύσω, γιατί είχα γίνει μανιακός καπνιστής. Ένιωσα ότι ετοιμαζόμουν να κόψω το τσιγάρο όταν έβαλα μια ημερομηνία λήξης του καπνίσματος. Την πρώτη φορά απέτυχα. Τη δεύτερη τα κατάφερα. Αυτό έγινε πιο εύκολα όταν αποδέχτηκα ότι ο φόβος για το πώς θα είναι η ζωή μου χωρίς τσιγάρο ήταν η αιτία που έμενα αδρανής, χωρίς να πάρω καμιά πρωτοβουλία. Η ανατροπή έγινε όταν είπα: θέλω να δοκιμάσω πώς θα είναι η ζωή μου χωρίς καπνό, και μπορεί η ζωή μου να είναι το ίδιο καλή, όπως με το τσιγάρο. Κουβέντιασα με τον εαυτό μου και πείστηκα ότι η καθημερινότητά μου ΜΠΟΡΕΙ να μην γίνει χειρότερη… Όσο παράλογο και να ακούγεται θεωρούσα ότι το τσιγάρο είναι απόλυτα δεμένο με την κάθε στιγμή μου, η μνήμη του έφερε φορτία συναισθήματος και όχι μόνο σωματικής ευχαρίστησης. Ξεκίνησα, λοιπόν, να πειραματίζομαι με τον εαυτό μου, με το σώμα μου, και πώς θα βιώσω την πρώτη μέρα χωρίς τσιγάρο… Αυτό ήταν ένα πάρα πολύ ισχυρό κίνητρο: ΠΑΡΑΤΗΡΩ ΕΜΕΝΑ και δεν σκέφτομαι τους άλλους. Θα συνεχίσω την αφήγησή μου για την προσπάθειά μου να κόψω το ρημάδι, αλλά τώρα θέλω να κάνω ένα διάλειμμα και να δω σκηνές από το 2 του Δημήτρη Παπαϊωάννου (Παλλάς 2006) όπου το άναμμα του τσιγάρου αποκτά μια οντολογική διάσταση και έπιασε με ακρίβεια το βλέμμα του καλλιτέχνη σε δύο γκρίζες αντίστροφα κινούμενες φιγούρες: μέσα από την προσπάθεια του ανάμματος παίζεται το δράμα της έλξης και άπωσης, της ανθρώπινης συνάντησης και κοινωνίας. Σε κανέναν δεν αρέσει να είναι μόνος… Σημειώνω τους συντελεστές : Σκηνοθεσία: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ-Μουσική: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΗΤΑ-Σκηνικά: ΛΙΛΗ ΠΕΖΑΝΟΥ-Κοστούμια: ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΕΝΤΗΣ-Φωτισμοί: ΑΛΕΚΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΟΣ-Performers στη σκηνή του τσιγάρου: ΝΙΚΟΣ ΔΡΑΓΩΝΑΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΑΡΗΣ ΣΕΒΡΕΤΑΛΗΣ
Κάνεις το αυτονόητο σέβεσαι την ελευθερία του άλλου. Μόνο που το αυτονόητο στην εποχή μας κατάντησε ζητούμενο.