Χορός μεταξύ ανδρών γενικώς και ειδικώς στρατιωτικός χορός. Αυτός είναι ο ορισμός για τον χορό stag. Stag σημαίνει αρσενικό ελάφι. Άλλες ονομασίες του χορού: gander (=αρσενική χήνα) dance και bull ( =ταύρος) dance. Στον ευρωπαϊκό μεσαίωνα αλλά και σε ανατολικές παραδόσεις εμφανίζονται χορευτές με θηριομορφικά προσωπεία μεταξύ των οποίων και το ελάφι και στην Αμερική υπήρχε στον παλαιό τρόπο για την αιχμαλωσία του ελαφιού η περικύκλωση του θηράματος που αναγκαζόταν να τρέξει για να βρει διέξοδο ώσπου εξαντλημένο μετά από πολλές προσπάθειες διαφυγής το έπιαναν οι κυνηγοί του.
- «Καλύτερο από το τίποτα» έγραφε το 1864 η εφημερίδα που εκδιδόταν στον εμφύλιο πόλεμο Harper’s Weekly, (6 Φεβρουαρίου) περιγράφοντας έναν τέτοιο φρενήρη χορό σε στρατώνα. Οι άντρες είχαν ανά δύο μια κουκέτα σε διπλή σειρά καθ᾽ ύψος, σχηματίζοντας στον χώρο δύο μακρόστενες πλευρές. Σε αυτόν τον αμφιθεατρικό χώρο, μακριά από την επίσημη δημόσια εικόνα τους δύο ζευγάρια κινούνται ελεύθερα, ενώ οι συνάδελφοί τους παρακολουθούν χαλαρωμένοι αλλά με έντονο ενδιαφέρον από τα κρεβάτια τους. Για τον χορό αυτό μαθαίνουμε από προσωπικά ημερολόγια στρατιωτών που κατέγραψαν την εμπειρία τους στη διάρκεια του πολέμου.

Αμερικανοί νεαροί άνδρες κάου μπόις σε χορό με τη συνοδεία βιολιού.Τα έξι ζευγάρια τα παρακολουθούν τέσσερις όρθιοι. Φαίνεται πως η απουσία γυναικών προσδιορίζει το είδος του χορού ως stag. Φωτογραφία του τέλους του 19ου αιώνα.

Στην Ελλάδα, στα Λεχαινά. Τρία ζευγάρια κουστουμαρισμένων ανδρών χορεύουν, μάλλον, με ευρωπαϊκό τρόπο και ποζάρουν στον φακό στη δεκεατία του 1930. Δεξιά στο τραπεζάκι διακρίνεται ένα γραμμόφωνο που παίζει μουσική. (Πηγή φωτογραφίας: Άντζακα-Βέη Ευαγγελία, Λουτζάκη Ρένα, λήμμα: «Ο χορός στην Ελλάδα» στο “Μουσική. Χορός. Κινηματογράφος. Θέατρο” σ. : 327-341. Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα, 1999).
Κοινό στοιχείο και στις τρεις φωτογραφίες η ακύρωση της στημένης ανδροπρέπειας, η απόλαυση της στιγμής και η αίσθηση κοινότητας μεταξύ των ανδρών. Πότε ξεκίνησε; Θα έλεγα αυθόρμητα από τότε που υπάρχει το ανθρώπινο γένος.
Απίστευτο! Πόσα πράγματα δεν ξέρουμε πια… Πολύ ενδιαφέρον άρθρο!