Η πρώτη εμφάνιση του Κακλέα στο Εθνικό με δηκτική σάτιρα κατά της υποκρισίας

 

Πόσο απατεώνας είναι κάποιος όταν ικανοποιεί τις βαθύτερες ανάγκες του άλλου για επιβεβαίωση; όταν κολακεύει και επαινεί μια ανύπαρκτη αντικειμενικά (για τους άλλους) αρετή, αλλά τόσο ζωντανή ως αξία για τον ίδιο τον άνθρωπο;  Η απάντηση δεν είναι εύκολη, όταν βγεις από το Θέατρο Κοτοπούλη, μετά την παράσταση του έργου Το ημερολόγιο ενός απατεώνα του Οστρόφσκι. 

Ο Οστρόφσκι, δεν πήρε ποτέ το πτυχίο του στη Νομική. Το 1843 εργάστηκε σε δικαστήριο της Μόσχας και το 1850 με τη δημοσίευση του έργου του «Ο χρεωκόπος» λόγω της ανελέητης σάτιρας στις δήθεν χρεωκοπίες που εξασφάλιζαν έσοδα στους αστούς, απολύθηκε και τέθηκε σε αστυνομική επιτήρηση, ενώ και η λογοκρισία απαγόρευσε το έργο.

O Αλέξανδρος Οστρόφσκι (1823 – 1886), ο πατριάρχης του ρωσικού ρεαλιστικού θεάτρου, έχει γράψει πάνω από 40 δράματα, και είναι ο κατ᾽ εξοχήν πληθωρικός δραματουργός του 19ου αιώνα. Παρόλο που προηγείται ο Γκόγκολ, θέτει τις βάσεις με ένα εντυπωσιακό εθνικό ρεπερτόριο για τους επόμενους

Pομπέρτο Tσούκο στο Eθνικό: Παράσταση χωρίς κορύφωση

O Pομπέρτο Tσούκο του Μπερνάρ-Μαρί Κολτές (1948-1989) είναι έργο που ἐχει συναρπάσει από την πρώτη παγκόσμια πρεμιέρα του σε σκηνοθεσία του Πέτερ Στάιν το 1990 στη Γερμανία (Berlin Schaubühne). O Στάιν είχε εντυπωσιασθεί από τον τρόπο που παρουσιάστηκε ο κατά συρροήν δολοφόνος από τα μαζικά μέσα, κάτι που ελκύει και τη σημερινή έρευνα που αναζητάει από τις μεθοδεύσεις της αναπαράστασης εγκλημάτων από τις εφημερίδες έως τις απευθείας τηλεοπτικές και ιντερνετικές αναμεταδόσεις, με εκδόσεις όπως το βιβλίο  D.S. REISINGER, Crime and Media