Ήχησε σήμερα. Και βούιξε συγκλονιστικά το ιστορικό κέντρο της πόλης. Εκατοντάδες μέλη του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων πιασμένοι από τους ώμους έδειξαν τα πρόσωπά τους και βροντοφώναξαν πως σήμερα όσοι ήταν εκεί, παρόντες, είναι εντάξει. Διέκρινες πάρα πολύ νέους ανθρώπους αλλά και μεσήλικες. Έλληνες και αλλοδαπούς. Σε αυτό το μοναδικό προσκλητήριο ζωής συμμετείχαν οι εργαζόμενοι στο ΚΕΘΕΑ, αλλά και άνθρωποι του κοντινού περιβάλλοντος των θεραπευομένων. Γιατί εδώ, σε αυτή τη μέθοδο συμμετέχουν όλοι. Ο θεραπευόμενος δεν είναι μόνος. Από κοντά η οικογένεια και όσοι συνδέονται άμεσα μαζί του. Όλοι συναποτελούν μέλος της κοινότητας που στοχεύει στην απεξάρτηση από κάθε ουσία. Χωρίς υποκάστατα και χημικά φάρμακα. Δωρεάν για όποιον είναι έτοιμος να κάνει μια νέα αρχή στη ζωή του.
Ο καθένας βροντοφώναξε με τον δικό του τρόπο. Άλλος υψώνοντας το κεφάλι στον ουρανό. Άλλος χτυπώντας δυνατά το στήθος του. Άλλος ξεχωρίζοντας από την αλυσίδα πηδούσε ψηλά. Άλλος χτυπούσε τα πόδια με δύναμη στη γη. Ο κάθε ένας και η κάθε μία είχε τον τρόπο του να κραυγάσει. Να φωνάξει δυνατά το όνομά του. Να αισθανθεί ότι υπάρχει. Και πως είναι αποδεκτός. Και είναι εντάξει. Δηλαδή καθαρός από ουσίες. Σήμερα. Την ίδια στιγμή οι υπόλοιποι τον κοιτούσαν στα μάτια και επανελάμβαναν το όνομά του.
Ο ήχος άλλοτε έμοιαζε με γόο. Άλλοτε με ιαχή νίκης. Κάθε φορά, όμως, ξέσχιζε τα σωθικά σου!
Οι παρευρισκόμενοι είχαν βουρκώσει από την παρουσία των παιδιών. Τώρα, βλέπω και τον παρουσιαστή στη ΝΕΤ. Είναι δακρυσμένος. Αισθανόμουν ότι είμαι μάρτυρας σε έναν εξαιρετικά τίμιο αγώνα για απελευθέρωση από την καταδυνάστευση των ουσιών. Με αντίπαλο τον ίδιο τον εαυτό. Βλέποντας καθημερινά την οδύνη, τον τρόμο και τον πανικό όσων είναι στο δρόμο για τη δόση τους , αυτά τα παιδιά φέρνουν το μήνυμα ότι η ελπίδα υπάρχει. Κανείς δεν είναι καταδικασμένος να πεθάνει. Ο θάνατος και η ζωή είναι υπόθεση που ξεκινά από το εγώ του παρόντος. Και σε αυτή την προσπάθεια χρειάζεται ευαισθησία.
Τί μπορεί να σημαίνει η λογική της εργασιακής εφεδρείας για τις θεραπευτικές κοινότητες; Τη στιγμή μάλιστα που νομιμοποιείται η χρήση και προωθείται η χορήγηση υποκαταστάτων στα νοσοκομεία; Οι άνθρωποι που ζουν και εργάζονται εκεί ανησυχούν. Οφείλουμε να τους ακούσουμε. Για να καταλάβουμε.
Διαβάζω σήμερα στο Δελτίο Τύπου:
Να δοθεί στο ΚΕΘΕΑ η εγκεκριμένη για το έτος επιχορήγηση, ώστε να μην τιναχτεί στον αέρα η θεραπεία χιλιάδων ανθρώπων που, μαζί με τις οικογένειές τους, συμμετέχουν στα «στεγνά» προγράμματα του ΚΕΘΕΑ και παλεύουν για την απεξάρτηση από κάθε ουσία. Η στέρηση του δικαιώματος για θεραπεία και η παραμονή στη χρήση αυξάνει μακροπρόθεσμα τις δαπάνες για τη δημόσια υγεία, τη δίωξη και την απονομή της ποινικής δικαιοσύνης. Μέχρι σήμερα το Υπουργείο Υγείας δεν έχει δώσει επίσημη απάντηση στο ΚΕΘΕΑ για το ποσό της επιχορήγησης του 2011 με αποτέλεσμα ο οργανισμός να κινδυνεύει να μη μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Τα 11.270.000 ευρώ, που έχει λάβει μέχρι σήμερα το ΚΕΘΕΑ, αντιστοιχούν στο 49% της εγκεκριμένης επιχορήγησης, η οποία ανέρχεται σε 23.000.000 ευρώ. Με το ποσό αυτό και την αυτοχρηματοδότησή του, το ΚΕΘΕΑ προσπαθεί να ανταποκριθεί σε δαπάνες 25.000.000 ευρώ για το 2011. Οι δαπάνες αυτές είναι ήδη μειωμένες κατά 17,4% σε σχέση με το 2009, ενώ το ΚΕΘΕΑ συνεχίζει να αναπτύσσει μονάδες σε διάφορες πόλεις και στα σωφρονιστικά καταστήματα.
Να μη μειωθούν οι εργαζόμενοι στο ΚΕΘΕΑ με την εφαρμογή της εργασιακής εφεδρείας. Κάθε μείωση θα οδηγήσει σε κλείσιμο μονάδων, τη στιγμή που η οικονομική κρίση αυξάνει τη χρήση ουσιών και τις ανάγκες για πρόληψη, θεραπεία και επανένταξη. Το ΚΕΘΕΑ λειτουργεί με έλλειψη προσωπικού, καθώς δεν έχει λάβει έγκριση νέων προσλήψεων από το 2006, παρά το γεγονός ότι στο ίδιο διάστημα, ανταποκρινόμενο στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, έχει δημιουργήσει νέα προγράμματα σε διάφορες περιοχές (Χανιά, Ιωάννινα, Λέσβος, Καλαμάτα, Κομοτηνή) και σε διαφορετικά σωφρονιστικά καταστήματα (Κορυδαλλός, Ελεώνας Θηβών, Διαβατά κ.λπ.). Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ για τη λειτουργία του πανελλαδικού δικτύου υπηρεσιών του ΚΕΘΕΑ απαιτούνται 890 άτομα, ο οργανισμός λειτουργεί αυτή τη στιγμή μόλις με 559. Με αυτή τη δύναμη ανθρώπινου δυναμικού ο οργανισμός λειτουργεί 100 μονάδες σε 23 πόλεις και 15 σωφρονιστικά καταστήματα, εξυπηρετώντας ετησίως 15.000 άτομα, χωρίς να συνυπολογίζεται στον αριθμό αυτό ο σημαντικός ετήσιος αριθμός ατόμων που συμμετέχουν στα προγράμματα πρόληψης και εκπαίδευσης επαγγελματιών του ΚΕΘΕΑ. Άλλωστε, μέσα στο 2011 μέχρι σήμερα έχουν αποχωρήσει 17 μέλη προσωπικού, δημιουργώντας δυσαναπλήρωτα κενά.
Να μη συγχωνευθεί το ΚΕΘΕΑ με τον ΟΚΑΝΑ, δημιουργώντας έναν υδροκέφαλο γραφειοκρατικό οργανισμό με ελλείμματα, που θα οδηγήσει στη μείωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, επιβαρύνοντας τελικά περισσότερο το κράτος. Τυχόν συγχώνευση θα πλήξει την αυτοδιοίκηση του ΚΕΘΕΑ και κατά συνέπεια την αποτελεσματικότητά του, δημιουργώντας ασάφεια και σύγχυση, και θα μετατρέψει ένα ζωντανό και υγιή οργανισμό σε ένα δυσκίνητο φορέα, αποκομμένο από τις ανάγκες αλλά και την υποστήριξη της ελληνικής κοινωνίας. Το ΚΕΘΕΑ μέχρι σήμερα δεν έχει δημιουργήσει χρέη και η μεταφορά σε αυτό των ελλειμμάτων από άλλους οργανισμούς, σε συνδυασμό με την υποχρηματοδότηση, θα το οδηγήσουν σε αδιέξοδο.
Η διακριτική μέχρι σήμερα μεταχείριση εις βάρος του ΚΕΘΕΑ, που δημιουργεί αβεβαιότητα και ανασφάλεια στα μέλη, τους γονείς και τους εργαζόμενους, έχει οικονομικό και κοινωνικό κόστος, υποσκάπτει το κράτος πρόνοιας και θα έχει πολύ αρνητικές συνέπειες για τους εξαρτημένους, τις οικογένειές τους και την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της, περιορίζοντας την ελπίδα και τη δυνατότητα για απεξάρτηση και κοινωνική ένταξη.
Τα ανθρώπινα σώματα είναι οι κρίκοι ενός μεγάλου κύκλου που ενώνει ψυχές σε έναν τιτάνιο αγώνα απελευθέρωσης από ουσίες και εξαρτήσεις.
Το ΚΕΘΕΑ δίνει μια μάχη να συνεχίσει να λειτουργεί σωστά. Δηλαδή με επάρκεια. Μόνο παράφρονες ή μισάνθρωποι θα μπορούσαν να αρνηθούν την ανάγκη που έχει ο τόπος μας από τη δουλειά που κάνουν οι θεραπευτικές κοινότητες, όπως το ΚΕΘΕΑ ή το 18 ΑΝΩ. Ο περιορισμός της διαθεσιμότητας θεραπευτικών προγραμμάτων θα σημάνει περιορισμό του δικαιώματος να σωθεί κάποιος από την εξάρτηση, ενώ ταυτόχρονα ακυρώνει το κράτος πρόνοιας.
Για μένα, η δυνατή φωνή των παιδιών αυτών είναι η τιμιότερη κραυγή που έχω ακούσει στη ζωή μου.
YΓ Η αντίδραση του Υπουργείου Υγείας σε Δελτίο Τύπου:
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με αφορμή τις σημερινές κινητοποιήσεις των εργαζομένων του ΚΕΘΕΑ, διαβεβαιώνει ό, τι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για την απρόσκοπτη λειτουργία του οργανισμού. Η στήριξη των ανθρώπων που προσπαθούν να απεξαρτηθούν από τα ναρκωτικά αποτελεί προτεραιότητα για το υπουργείο Υγείας και η χρηματοδότηση του ΚΕΘΕΑ θα συνεχιστεί.
Γένοιτο!
Ardalion 